Woorden als bijvoorbeeld manipulatie en gevaarlijke behandelmethode werden in het artikel negatief geframed en lijken dan snel te slaan op onszelf, op ons als manueel therapeuten. En dat terwijl we zo trots zijn op ons vak: trots op onze integriteit en trots op onze zorgvuldigheid. Na die framing bestaat de mogelijkheid dat we ons aangevallen voelen. En dat willen we dan direct weerleggen. Want, als NVMT hebben we ons handelen goed vastgelegd. En de NVMT biedt een gedegen opleiding. Onze beroepsnorm biedt dusdanige bekwaamheid dat verwijzer, patiënt, verzekeraar en de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) vertrouwen hebben in ons zorgvuldig en professioneel handelen.

Al die aspecten zouden we het liefst direct voor het voetlicht brengen. En we willen snel reageren op berichten in de media. Tegelijkertijd roept dat ook weer een reactie op en is het begin van polarisatie en verdeeldheid een feit. Want de reactie ‘waar rook is, is (vast wel) vuur’ hoort ook bij deze tijd.

Het bovenstaande vraagt van ons, als bestuur, een zorgvuldige afweging. Hoe we moeten handelen: proactief, afwachtend of gewoonweg constaterend dat wij de zaken goed op orde hebben. Niet reageren kan ook een teken van zelfvertrouwen zijn. Zelfvertrouwen dat gebaseerd is op deskundigheid. Door opleiding en bij- en nascholing, door zorgvuldige procedures en vooral door, als het onverhoopt toch fout gaat, open en eerlijk  communiceren. Naar elkaar en naar andere partijen, zoals de Inspectie.

Zo maken we ons vak en ons handelen sterk. Zo leren we van elkaar en verbeteren we ons vak. De kunst is om op de juiste momenten onze vakbekwaamheid en deskundigheid voor het voetlicht te brengen. Op door ons gekozen momenten.

Gerard